Het doet er niet toe hoe snel of traag je gaat,
wel dat je blijft gaan
Aan de slag gaan met jezelf langs klank- en lichaamswerk vergt tijd, met name de tijd die nodig is. Healing valt niet onder de instant of ‘fast’-producten. Healing is een langzaam proces. Geen nadruk op het doel dat moet bereikt worden, maar op de weg die moet gegaan worden, stap voor stap.
Eenmaal we aan de slag gaan met onszelf, verwachten we soms snel effect of een wezenlijke verandering. We vergeten daarbij echter dat wezenlijke verandering steeds tijd vergt. Als we ongeduldig worden omdat we geen of weinig verandering zien bij onszelf, is het goed om ons even gewoon voor te stellen dat we een been breken. Dat been moet in de gips, niet voor een paar uur, maar voor verschillende weken. Dat stilhouden doen we niet altijd met plezier, maar we weten dat het moet als we willen dat het geneest. Als we echter emotionele kwetsuren oplopen, vinden we vaak dat we gewoon moeten doorgaan, de volgende dag al beter zijn of toch zeker de week erna…
Healing vergt echter tijd en is een proces, net zoals een been dat geneest een proces is. Er moet een weg afgelegd worden. Een mooi symbool voor deze weg is het labyrint. Het labyrint heeft, in tegenstelling tot het doolhof, één weg dat je al slingerend en kronkelend naar het midden brengt. Er zijn geen doodlopende wegen. Toch is dit labyrint zeker niet de kortste weg van punt a naar punt b, eerder het tegendeel. Het labyrint slingert, soms ben je vlakbij het midden om daarna een bocht te maken en weer heel ver van het midden te zijn. Bij het labyrint gaat het om de weg en misschien wel om het plezier van het stappen. Het is ook het enige wat je moet doen: stap na stap verder gaan en vertrouwen dat de weg je brengt waar je moet zijn.
Een ander opvallend kenmerk van een labyrint is dat er geen eindpunt is. Het midden is niet het einde, maar een keerpunt. Van daaruit stap je dezelfde weg terug naar buiten, de wereld in. Symbolisch staat de weg naar binnen, voor de weg die we afleggen met onszelf, ons innerlijk transformatieproces. De weg vanuit het midden naar buiten, is de kans die we krijgen om dat wat we geleerd hebben onderweg te integreren en mee te nemen in ons leven van alledag.